مقدمه

در طول تاریخ برنامه نویسی، سبک های مختلفی برای برنامه نویسی ابداع شدند. روشهای برنامه نویسی ساخت یافته، پیمانه ای و شی گرا از معروفترین سبک های برنامه نویسی بشمار می آیند. اما پیش از همه آنها نخستین سبک برنامه نویسی، برنامه نویسی اسپاگتی نامیده می شد. دورانی که دستور Go to رواج داشت و برنامه ها به شدت ناخوانا بودند. زیرا ترتیب اجرای سطرهای برنامه، به دلیل استفاده مکرر از دستور Go to همچون رشته های اسپاگتی تو درتو و سردرگم بود. به همین دلیل برنامه ها عموما کم حجم و پر از خطا بودند. هنگامی که برنامه نویسان برای نجات از این وضع، دستور Go to را منع کردند و سعی کردند بجای آن از حلقه های for و while و متغیرهای منطقی (Boolean) استفاده کنند دوران این سبک برنامه نویسی به پایان رسید و سبک برنامه نویسی ساخت یافته آغاز گشت.

اما این مسابقه. هدف از آن، تخمین مهارت شرکت کنندگان در نوشتن کدهای ناخوانا یا در اصطلاح برنامه نویسان همان کد کثیف (Dirty Code) است. یک برنامه را هنگامی ناخوانا می نامیم که اگر کد برنامه در اختیار برنامه نویس دیگر قرار دهیم و او معنای تک تک دستورات برنامه را بداند، شیوه کنار هم چیده شدن دستورات و پرش های تو در توی میان آنها بحدی پیچیده و گیج کننده باشد که برنامه نویس بدون اجرای این برنامه، نتواند سردر آورد که خروجی برنامه چیست؟